حالمان بد نیست کم غم می خوریم

حالمان بد نیست غم کم میخوریم // کم که نه هر روز کم کم میخوریم

آب میخواهم سرابم می دهند // عشق میورزم عذابم میدهند

خود نمیدانم کجا رفتم به خواب // از چه بیدارم نکردی آفتاب؟؟

 خنجری بر قلب بیمارم زدند // بی گناهی بودم و دارم زدند

دشنه ای نامرد بر پشتم نشست // از غم نامردمی پشتم شکست

سنگ را بستند و سگ آزاد شد // یک شـــبه بیداد آمد داد شد

عشق اول تیشه زد بر ریشه ام // تیشه زد بر ریشه اندیشه ام

عشق اگر این است مرتد میشوم // خوب اگر این است من بد میشوم

بس کن ای دل نابسامانی بس است // کافرم دیگر مسلمانی بس است

در میان خلق سر در گم شدم //عاقبت آلوده مردم شدم

بعد از این با بی کسی خو میکنم // هر چه در دل داشتم رو میکنم

نیستم از مردم خنجر به دست // بت پرستم بت پرستم بت پرست

بت پرستم بت پرستی کار ماست // چشم مستی تحفه بازار ماست

درد میبارد چو لب تر میکنم // طالعم شوم است باور میکنم

من که با دریا تلاطم کرده ام // راه دریا را چرا گم کرده ام

قفل غم بر درب سلولم مزن // من خودم خوش باورم گولم مزن

من نمی گویم که خاموشم مکن // من نمی گویم فراموشم مکن

من نمی گویم که با من یار باش // من نمی گویم مرا غم خوار باش

روزگارت باد شیرین شاد باش // دست کم یک شب توهم فرهاد باش

آه در شهر شما یاری نبود // قصه هایم را خریداری نبود

خسته ام از قصه های شومتان // خسته از همدردی مسمومتان

آسمان خالی شد از فریادتان // بیستون در حسرت فرهادتان

کوه کندن گر نباشد پیشه ام // بویی از فرهاد دارد تیشه ام

عشق از من دور و پایم لنگ بود // قیمتش بسیار و دستم تنگ بود

گر نرفتم هر دو پایم خسته بود // تیشه گر افتاد دستم بسته بود

هیچ کس دست مرا وا کرد؟ نه // فکر دست تنگ ما را کرد؟ نه

هیچ کس از حال ما پرسید؟ نه // هیچ کس اندوه ما را دید؟ نه

گاه بر روی زمین زل می  زنم // گاه بر حافظ تفعل می زنم

حافظ دیوانه فالم را گرفت // یک غزل آمد که حالم را گرفت

" ما ز یاران چشم یاری داشتیم ... خود غلط بود آنچه می پنداشتیم "