آنگاه که کاخ ارزوهای کسی را ویران می کنی ...

آنگاه که غرور کسی را له میکنی

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا

 صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و

 بنده خدا را نادیده میگیری میخواهم بدانم

دستانت را به سوی کدام آسمان دراز میکنی

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟

 

سهراب سپهری