کاش ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯾمان ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﭘﺮﺍﻧﺪﻥ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﻭ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻥ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﯼ
ﻭ ﻟﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯾﯿﺪﻩ ﻻﯼ ﻋﻠﻒ ﻫﺎﯼ ﺳﺒﺰ
ﻭ ﭼﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﯾﺎﺱ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺵ
ﻭ ﻧﺎاﻣﯿﺪ کردن ﺳﮕﯽ ...
...
ﮐﺎﺵ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯾمان ﺍﺯ ﻣﺒﻄﻼﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﻏﺒﺎﺭ ﻏﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﭼﺸﺎﻧﺪﻥ ﺷﻮﺭﯼ ﺍﺷﮏ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﻗﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﻭ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻥ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺗﻦ ﭘﺮﻭﺭ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ
ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﯽ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ
ﺗﺎ ﺍﺫﺍﻥ ﺻﺒﺢ
ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺗﯿﺮ ﯾﺎ ﺟﻮﻻﯼ ...
ﻫﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﮔﺮفتیم
ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩیم
ﺍﺷﮑﯽ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩیم ،
ﺍﻧﺴﺎنیم ...
ﺭﻭﺯﻩ ﯼ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ !
ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ، ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ،
ﺍﺯ ﺭﯾﺎ ، ﺍﺯ ﺗﻬﻤﺖ ،ﺩﻭﺭﻭﯾﯽ ،
ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ ....
ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺗﺎ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﻭﻟﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﻭﺯﻩ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .......
به سلامتی اونایی که دلاشون هزار بار شکست ولی هنوزم دلشکستن بلد نیستن...
به سلامتی اونایی که حالشون خوب نیست،اما می خندن که حال بقیه گرفته نشه...
به سلامتی اونایی که خودشون سنی ندارن، ولی روزگار دلشونو پیر کرده...
به سلامتی اونایی که درد همه رو گوش میکنن ولی معلوم نیست خودشون کجا درد و دل میکنن...
به سلامتی اونایی که غصه هاشونو با خودشون قسمت میکنن و شادی هاشونو با بقیه...
به سلامتی کسی که عشقم،نفسم،جونم گفتناش تیکه کلومش نیست...
به سلامتی هر کی مرده!!!نه هر چی مرده !!! که مرد بودن به جنسیت نیست به مرامه...
به سلامتی کسی که صد تا عاشق داره ولی عاشق یه بی معرفته...
به سلامتی همه ی اونایی که به پای هم پیر شدن،اما از هم سیر نشدن...
به سلامتی پت که هیچوقت مت رو تنها نگذاشت!
به سلامتی قدیما که به جای شماره به هم دل می دادن ...
به سلامتی کوه که هر بار میگی دوستت دارم هزار بار ازش جواب می گیری...
به سلامتی معرفت برگ های پاییزی که کمرشون زیر کفشامون می شکنه ولی زیر پامونو خالی نمی کنن...
به سلامتی اونی که دوست داشتنو با تمام وجود یادش دادیم ولی رفت به یکی دیگه امتحان پس داد ...
به سلامتی کسی که عاشق دریا بود هما قایق نداشت ...
به سلامتی کسی که دلباخته سفر بود اما همسفر نداشت ....
به سلامتی کسی که زجر کشید اما ضجه نکشید ....
به سلامتی کسی که زخم داشت ولی ناله نکرد...
به سلامتی کسی که نفس می کشید اما همسفر نداشت ....
به سلامتی کسی که خندید و غمش رو کسی نفهمید ...
و به سلامتی مادرانی که نه تکرار میشن و نه تکراری...